სამეგრელოს მითოლოგიიდან
თედო სახოკია
თანამედროვე* მეგრელის წარმოდგენით, სამყარო ადამიანის გვერდით მოფენილია ავი და ბოროტი სულებით, რომელნიც გაჩენილან იმისათვის, რომ ავნონ ადამიანს, ავნონ მისს საქონელს, ზიანი მიაყენონ მისს ქონებას. ადამიანი, დაბადებიდან მოკიდებული ვიდრე სამარის კარამდე, დაუსრულებელ ბრძოლას ეწევა ამ სულებთან, რომელნიც ათასგვარ მახეს ურწყამენ თავიანთ მსხვერპლს. ეს უკანასკნელიც, რამდენადაც მისი პირველყოფილი გონება მიუწვდება, ცდილობს თავისს დაუძინებელ მტერს არ დაეჩაგვრინოს, მისს საწინააღმდეგოდ ესა თუ ის ხერხი მოიგონოს, რომ სამშვიდობოს უვნებლად ან მინიმალური ვნებით გავიდეს.
- ოჩოკოჩი.
– ტყის მეფე.
– ჭინკა
– დიხაშიკოჩი (მიწის კაცი).
- ჟამი, ანუ სული გაცივებისა.
– წყლის დედა ანუ დედა იგივე მეფე წყლებისა .
– მესეფი ანუ ზღვის კაცი.
- ეშმაკი იგივე მავნე, მაცთური
– მაზაკვალი, ანუ კუდიანი.
– ბატონები (ყვავილი)
და სხვა გადამდები სენი.
თედო სახოკია "ეთნოგრაფიული ნაწერები" 1956 წელი ვ. 7-21
დააფიქსირეთ თქვენი აზრი