აღარ ახსენო, იდუმალი,
აღარ ახსენო.
სახე, რომელიც ღრუბლებში გითრთის,
აღარ წარმოშვა, ხელმეორედ
არ განაბნიო.
სახლში, რომელშიც შეღამების სულია თითქოს,
აღარ შეხვიდე.
ცის დინებებში, უსასრულო გარდასახვებში,
ნურასოდეს ამოილევი.
შენ გაზაფხულთან ერთად გწვეთავს
ჩქერი სიმღერის.
თავისთავადო ,
ყველაფერში იყავ პირველი. скачать шаблон для dle скачать бесплатно фильмы