როცა ყველა მეგობარი მიგატოვებს და უკანასკნელი ქუჩის ძაღლივით კუდამოძუებული დაიწყებ წანწალს,
მიხვდები რომ ადამიანებს რომლებსაც აღმერთებდი ,
თაყვანისცემა მოუნდათ შენგან.
დარჩები მარტო.
მოვლენათა ეპიცენტრში,
სადაც არავინ გკითხავს:
რატომ?
სად?
როდის ?
და გააკეთებენ შენგან მოპარული სიტყვებით ხმაურიან განცხადებებს.
შენი სასაცილო მეგობრები.
და მაინც დარჩები ბედნიერი,
და მიიზიდავ ყოველდღე სიკვდილს,
რომ მიეცეს სიცოცხლეს აზრი !