ბავშვობა
(მეგობრებისადმი)
ჩაგვეღვარა ცხადში, აგვეკიდა ძილში,
შორიახლო არეკლილი კონტურების შიში.
გახელილი სევდით დახუჭული თვალი,
მორკალული მთვარე, ჭინკას განათვალი.
იმ სიწმინდის წიგნი რა ხანია გაცვდა,
ერთმანეთს რომ ვკითხულობდით ასო-ასო, მარცვალ...
სახელები, ფერადები, რაღამ ამოშალა...
იმ ნაკვალევს მივუყვები,
იმ მითოსურ შარას.
ჩაგვეღვარა ცხადში, აგვეკიდა ძილში,
შორიახლო არეკლილი კონტურების შიში.
გახელილი სევდით დახუჭული თვალი,
მორკალული მთვარე, ჭინკას განათვალი.
იმ სიწმინდის წიგნი რა ხანია გაცვდა,
ერთმანეთს რომ ვკითხულობდით ასო-ასო, მარცვალ...
სახელები, ფერადები, რაღამ ამოშალა...
იმ ნაკვალევს მივუყვები,
იმ მითოსურ შარას.
დააფიქსირეთ თქვენი აზრი