ზღვა უეცრად გახდა ავი
და ტალღების დადგა მწკრივი,
პატარაა ჩემი ნავი,
წყალი არწევს აკვანივით.
შორს გაფრინდა ნოეს მტრედი,
მაგრამ არ ჩანს შუქი მწვანე,
მე მაშინებს ჩემი ბედი,
ზღვის ტალღებზე მოქანავე.
სადღაც მეთოვლია ჭყავის,
ქარი თითქოს თარზე უკრავს,
ნაპირისკენ ვილტვი ნავით
და ზვიგენი მომდევს უკან.
ღმერთს მივანდე ისევ თავი,
ზღვა სავსეა სხივთა მძივით...
პატარაა ჩემი ნავი,
ტალღა არწევს აკვანივით.