სი გიჸორს თე თუთა. თე თუთა სი მორგენს,
ჟირხოლო პირანთ დო გურ მიჸუნს ბირელი.
სქან შურიშ სიტომბა ვეგნაჩე პოლ გოგენს...
ზოხო სი კარკაცანქ დო ზოხო პირელი.
გიმოვურქ გალე დო ცა მუნერ ლენიე,
ვუჯინექ ასე დო დახე გურქ წამირთას...
ჸუმურიშ ჩე კაბა, თე ორთაშ გენია
აწმართუ წოხოლე, ნაკათოლს გემირთას...
ნარცისეფ კოსმოსშე გიმულირ ბჟა რენა,
გეჩანა ამარ დო სი გიჸორს მუჭონი,
სქან გურშენ ირდუნა, სქან გეშა ხარენა,
ფალუნა, ოკონა სქან სქვამ ხეშ ფუჩონი...
აფუნიშ თუთა რე, თოლეფი თოფური
პეულო ალგორე დო გუგაპირელუ,
მა მიჸორს სქან ირფელ, ქოთ ჯგირი, ქოთ ფური.
ჩქიმ შურშე მუკნაღელ სქან მულას პირ ელუ...
ეს თვე შენ გიყვარს და მე - შენს თავს მაგონებს,
თეთრი ყვავილებით ორთავ ხართ დაბრილი.
მაგ სულს ვერ გადმოსცემს თვით ფუნჯი გოგენის...
ცალკე შენ კარკაცებ და ცალკე - აპრილი.
გავდივარ გარეთ და ცას ლილა ჰფენია,
გავცქერი ახლა და გულს თანგავს ვნებები...
ტყემლის თეთრი კაბა, ბუნების გენია,
თვალწინ მიტრიალებს, გუგებს ეწებება....
მზეს, ციდან ჩამოსულს, ვადარებ ნარგიზებს,
ვიცი, რომ შენც ეტრფი მათ ყელმოღერებას,
სუყველა შენს გამო ხარობს და გიზგიზებს,
მოელის ლამაზი ხელით მოფერებას...
გაზაფხულია და ეგ თაფლა თვალები
ყვავილად გიყვავის და გეაპრილება,
მე კი ამ სიყვარულს აღარ ვეკრძალები,
შენ გელის ამ სულის ამობილილება...