წიაღიდან ამოვარდნილი
ერთი პატარა სხივის ნამცეცი–
ჩემი გონი
სივრცეებში დაეხეტება...
სიღრმის ბოლომდე გასვლის
მდომელი
ფიქრი კრთება და ისევ ქრება
ნაპერწკალივით.
ამ კოსმიურ უსასრულეთში,–
სივრცის თეატრში,–
სადაც ცეცხლია დირიჟორი;
გალაქტიკების უიდუმალეს
მუსიკის ბგერებს მიდევნებულს,
მარადიული ტრაგედიის
ყველაზე წრფელ კორდებალეტს
შესცქერის ჩუმად დღეს ჩემი მზერა..
скачать шаблон для dle скачать бесплатно фильмы