პირველი ლექსის გახსენება
თვითონ მოუნდა ტკივილს გამხელა,
გადამენამა თვალთა უპენი;
უცნობი მზის და ცის გასახსნელად
მოვიდნენ შორით მოსაუბრენი.
მომესმა ხმები გაურკვეველი,
სადღაც მივსდევდი ოცნების რონინს.
წინ ირწეოდა ლაღი ტყე-ველი
და ჭანისწყალზე ტყდებოდა ბროლი.
როცა გონს მოველ, სივრცის სიღრმიდან
დაიძრა გზნება შუქმომფინარე;
ჩამოვჯექ ქვაზე და ალივლივდა
ჩემს არსებაშიც ლურჯი მდინარე.
გადამენამა თვალთა უპენი;
უცნობი მზის და ცის გასახსნელად
მოვიდნენ შორით მოსაუბრენი.
მომესმა ხმები გაურკვეველი,
სადღაც მივსდევდი ოცნების რონინს.
წინ ირწეოდა ლაღი ტყე-ველი
და ჭანისწყალზე ტყდებოდა ბროლი.
როცა გონს მოველ, სივრცის სიღრმიდან
დაიძრა გზნება შუქმომფინარე;
ჩამოვჯექ ქვაზე და ალივლივდა
ჩემს არსებაშიც ლურჯი მდინარე.
დააფიქსირეთ თქვენი აზრი