ეს სალოცავი ტარდებოდა დიდმარხვის 24-ე დღეს. კოლხეთში ეს ცნობილია გაძღობის, გაძღის სახელწოდებით. ამ პერიოდისათვის პირველად შემოდიოდა ჭინჭარი. ოჯახში კი მზადდებოდა ჭინჭრის მწვანილი გაკეთებულ საჭმელს აწყობდნენ სახლის კარზე. კარს ღიად ტოვებდნენ და წარმოთქვამდნენ „ენა გაძღის, ენა გაძღის“ თითქოს რაღაც უხილავი მოდიოდა. წაიღებდა საჭმელს და ილოცებოდა „მისით უღუნი თის შიბუდას“ (ვისაც აქვს, იმას ქონებოდესო) ამის გამო ყველა ცდილობდა სიზარმაცის დაძლევას.
გაზეთი „ილორი“ 9-16 აგვისტო 2011წელი გვ.9
скачать шаблон для dle скачать бесплатно фильмы
